- ağıllanmaq
- f. Ağıllı olmaq, ağlını başına yığmaq, düzəlmək, ciddiləşmək, pis işlərdən əl çəkmək. Yaşa dolduqca ağıllaşır. – <Mirpaşa:> Mahmud . . ağıllanmaq əvəzinə məktəbi buraxıb qaçıb kəndə. Z. Xəlil. Yəqin Həpir ağıllanıb, . . uşaqlıq xasiyyətlərini yerə qoyub, kamil adam olub. M. C.. // Peşman olmaq (pis əməldən), düz yola düşmək, pis yoldan qayıtmaq. Başı daşa dəydi, ağıllandı. O, hələ də ağıllanmamışdır.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.