ağıllanmaq

ağıllanmaq
f. Ağıllı olmaq, ağlını başına yığmaq, düzəlmək, ciddiləşmək, pis işlərdən əl çəkmək. Yaşa dolduqca ağıllaşır. – <Mirpaşa:> Mahmud . . ağıllanmaq əvəzinə məktəbi buraxıb qaçıb kəndə. Z. Xəlil. Yəqin Həpir ağıllanıb, . . uşaqlıq xasiyyətlərini yerə qoyub, kamil adam olub. M. C.. // Peşman olmaq (pis əməldən), düz yola düşmək, pis yoldan qayıtmaq. Başı daşa dəydi, ağıllandı. O, hələ də ağıllanmamışdır.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • ağıllanma — «Ağıllanmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağıl — 1. is. <ər.> 1. İnsanda düşünmə və dərketmə qabiliyyəti; zəka. // Şüur, idrak. Bu növcavan gülüzlü, xoşsifətli olub, ağıl və kamalı üzündən məlum edirdi. N. N.. Ağıl deyir, qalmayacaq yer üzündə qandan əsər; Hər könülə ilham kimi gələcəkdir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • adam — is. <ər.> 1. Heyvandan fərqli olaraq danışmaq və düşünmək, ictimai əmək prosesində alət qayırmaq və ondan istifadə etmək qabiliyyətinə malik olan canlı məxluq; insan, bəşər. Sağlam adam. Bilikli adam. – Suyun lal axanı, adamın yerə baxanı.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şüurlanmaq — f. Şüurlu olmaq, şüuru artmaq, daha şüurlu olmaq, ağıllanmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”